Extra informatie
De stof Co-enzym Q10 werd in 1957 ontdekt door Peter Dennis Mitchell. In 1978 kreeg hij de Nobelprijs voor de scheikunde voor zijn wetenschappelijk onderzoek naar de betekenis van Q10 voor de energieproductie in het cellulaire systeem.
Co-enzym Q10 is een quinone, een lid van een groep cyclisch organische stoffen, waartoe ook vitamine K en Pau d’Arco behoren. De stof werd in eerste instantie ubiquinon genoemd, omdat het in de natuur ubiqitair (overal voorkomend) was. Het wordt in feite in alle levende wezens aangetroffen. Tegenwoordig wordt ubiquinon aangeduid met de term co-enzym Q10. Het is een co-enzym, omdat het enzymen helpt hun functie te vervullen. Daarnaast bestaat de chemische structuur van het molecuul Q10 uit een ring atomen (= cyclisch) met een “staart” van 10 dezelfde stukken. Deze kopstructuur van het molecuul wordt door scheikundigen quinone genoemd, vandaar de letter Q. De toevoeging 10 komt van de 10 gelijke stukken in de staart.
Co-enzym Q10 is in eerste instantie een co-enzym voor tenminste drie verschillende enzymen. Deze enzymen bevinden zich in de mitochondria en zijn betrokken bij de celademhaling. De mitochondria zijn die delen van de cel, die verantwoordelijk zijn voor de opwekking van ongeveer 95% van alle energie, die het lichaam nodig heeft. Co-enzym Q10 is daarbij van zo’n groot belang, dat bijna elke menselijke cel deze stof bevat. De concentratie varieert echter van cel tot cel. In de jaren ’60 ontdekten Japanse geleerden, dat de hartspier enorm veel Co-enzym Q10 bevat. Dit is goed te verklaren, omdat de hartspier bij elke hartslag moet werken en dus erg veel energie nodig heeft. Ook de lever, alvleesklier en de nieren bevatten veel co-enzym Q10. Daarnaast is Co-enzym Q10 ook een antioxidant, welke vrije radicalen wegvangt.
Co-enzym Q10 is een lichaamseigen stof. De lever is in staat de stof zelf aan te maken. Voor de synthese van Q10 zijn diverse vitamines nodig, zoals vitamine B2, B3, B5, B6, B11 en vitamine C. Daarnaast zijn ook een aantal sporenelementen van wezenlijk belang om een molecuul Co-enzym Q10 te maken. De grote hoeveelheid aan verschillende stoffen, die nodig zijn bij de vorming van het molecuul kan er voor zorgen dat bij een tekort aan nutriënten het lichaam niet die hoeveelheid kan aanmaken, die nodig is voor het optimaal functioneren van de lichaamscellen. Ook neemt het vermogen van de lever om Q10 te produceren naarmate men ouder wordt af. Co-enzym Q10 kan ook opgenomen worden via de voeding. De belangrijkste bronnen zijn sardines, spinazie, vlees, sojabonen en noten. Maar omdat onze hedendaagse voeding niet optimaal is krijgen we niet die hoeveelheid binnen, die nodig is. Een tekort aan Q10 in de cellen kan leiden tot vermoeidheid en vermindering van de vitaliteit en de weerstand.
De afgelopen jaren is er veel onderzoek gedaan naar de functie van Q10 bij hartaandoeningen. Patiënten met hartklachten hebben in 50 tot 75% van de gevallen een co-enzym Q10 tekort. Dit blijkt uit biopsies van het hartweefsel. Verder is gebleken, dat de ernst van het hartfalen samenhangt met de ernst van het tekort aan Q10. Dus hoe minder Q10 in de cellen, hoe ernstiger het hartfalen.
In recente studies is specifiek gekeken naar de effecten op de diastolische functie van het hart, die relatief vroeg vermindert bij aandoeningen zoals hartklepstoornissen, hartfunctieproblemen door een hoge bloeddruk e.d. De diastolische functie is afhankelijk van de ontspanning van het hart. Het kost het hart meer energie om zich met bloed te vullen, dan om het hart te legen. Als er te weinig energie is, dan kan het hart zich niet goed ontspannen en zich niet optimaal met bloed vullen. Na toediening van Co-enzym Q10 ontspant het hart beter waardoor de diastolische functie verbeterd wordt. Onderzoek in Duitsland, Japan en de USA demonstreerde dat Q10 een positief effect heeft bij hartfalen en dat de stof veilig is. Co-enzym Q10 zou ook kunnen helpen bij chronische vermoeidheid vanwege zijn rol in de energieproductie. Observatie heeft aangetoond, dat patiënten verbetering bemerkten vanaf 30 mg per dag. Bij een onderzoek naar het effect van Co-enzym Q10 op de ziekte van Parkinson bij patiënten, die nog geen medicijnen nodig hebben in een vroeg stadium van de ziekte, lijkt het de functionele achteruitgang te vertragen. Toediening van Q10 kan het verloop van de ziekte remmen, als het in een vroeg stadium ingezet wordt.
Co-enzym Q10 speelt een belangrijke rol in de energievoorziening van de lichaamscellen. Het is daarom van wezenlijk belang, dat we hier voldoende van produceren en binnenkrijgen via de voeding. Het kan daarom ook nodig zijn om Q10 te suppleren. Dit kan zijn bij een onvoldoende productie in het lichaam door bijvoorbeeld een nutriëntentekort of een toegenomen behoefte in de weefsels.
In te zetten bij de volgende indicaties:
- Vermoeidheid, lusteloosheid
- Na een hartinfarct, bij hartproblemen
- Bij verminderde pompfunctie van het hart
- Bij bloedend tandvlees
- Bij het gebruik van reguliere cholesterolremmers
- Ziekte van Parkinson
- Verminderde activiteit van spermacellen
- Verminderde vruchtbaarheid bij vrouwen
Ingrediënten per aanbevolen dagdosering (=1 capsule):46% van de totale inhoud = co-enzym Q10 100 mg, vulmiddel (microkristallijne cellulose), gelatine (capsule),
d-alfa tocoferolsuccinaat (vitamine E adh 100%) 12 mg en anti-klontermiddel (colloidaal siliciumdioxide).
Verpakking
Plastic pot met verzegelde deksel.
Gebruik en bewaaradvies
1 maal daags 1 capsule voor of tijdens de maaltijd met water innemen voor 16.00 uur. Op kamertemperatuur donker bewaren.
Bijzonderheden
Nettoinhoud
6 gram.
Allergenen
Allergeenvrij.
